Odnowa w Duchu Świętym "Karmel" w Wadowicach

8 GRUDNIA 2013 

 II niedziela Adwentu, Niepokalane Poczęcie Najświętszej Maryi Panny

 (Łk 1,26-38)
Bóg posłał anioła Gabriela do miasta w Galilei, zwanego Nazaret, do Dziewicy poślubionej mężowi, imieniem Józef, z rodu Dawida; a Dziewicy było na imię Maryja. Anioł wszedł do Niej i rzekł: „Bądź pozdrowiona, pełna łaski, Pan z Tobą, błogosławiona jesteś między niewiastami”. Ona zmieszała się na te słowa i rozważała, co miałoby znaczyć to pozdrowienie. Lecz anioł rzekł do Niej: „Nie bój się, Maryjo, znalazłaś bowiem łaskę u Boga. Oto poczniesz i porodzisz Syna, któremu nadasz imię Jezus. Będzie On wielki i będzie nazwany Synem Najwyższego, a Pan Bóg da Mu tron Jego praojca, Dawida. Będzie panował nad domem Jakuba na wieki, a Jego panowaniu nie będzie końca”. Na to Maryja rzekła do anioła: „Jakże się to stanie, skoro nie znam męża?” Anioł Jej odpowiedział: „Duch Święty zstąpi na Ciebie i moc Najwyższego osłoni Cię. Dlatego też Święte, które się narodzi, będzie nazwane Synem Bożym. A oto również krewna Twoja, Elżbieta, poczęła w swej starości syna i jest już w szóstym miesiącu ta, która uchodzi za niepłodną. Dla Boga bowiem nie ma nic niemożliwego”. Na to rzekła Maryja: „Oto Ja służebnica Pańska, niech Mi się stanie według twego słowa”. Wtedy odszedł od Niej anioł.

 PUNCTA (punkta) do MEDYTACJI

Prośba o właściwą intencję: Prosić Boga, Pana naszego, aby wszystkie moje zamiary, decyzje i czyny były skierowane w sposób czysty do służby i chwały Jego Boskiego Majestatu (CD 46).

Obraz: Ustalenie miejsca, jakby się je widziało (CD 47). Widzieć Maryję rozmawiającą z Archaniołem Gabrielem. Albo przypomnieć sobie sytuację, gdy zaproponowano mi udział w przedsięwzięciu czy propozycję zaangażowania się w coś , co związane było z pewnym wyróżnieniem, ale jednocześnie z odpowiedzialnością. 

Prośba o owoc medytacji: Prosić Boga, Pana naszego o to, czego chcę i pragnę (CD 47).

O ufność Bogu na wzór Maryi.

1. Czas i miejsce.
Św. Łukasz dokładnie opisuje czas i miejsce zwiastowania. Znaczy to, ze niezbadany, tajemniczy i odwieczny plan Boga, dotyczący zbawienia całej ludzkości, objawia się i realizuje w przestrzeni ściśle określonej. To jest ten czas, ten moment, to miejsce, które wybrał Pan. Synchronizacja tego wszystkiego to KAIROS. Maryja nie jest pierwszą lepszą Izraelitką, na którą padł wybór Stwórcy. To właśnie niewiasta z Nazaretu, z rodu Dawida, nie jest bezimienna, lecz znana i uznana przez Boga za zdolną do przyjęcia tego daru. Nas także Bóg doskonale zna, jak mówią słowa Psalmu 139 „Przenikasz i znasz mnie, Panie … nie tajna Ci moja istota”. I przed nami Pan stawia czasem wyzwania, które w pierwszym odczuciu wydają nam się trudne i skomplikowane. Od razu patrzymy na nasze siły, a zapominamy o wsparciu łaski Stwórcy. Nie bierzemy pod uwagę możliwości, że fakt, iż akurat ja mam podjąć się danego zadania, to wybór Jezusa, to On mnie do tego wybrał. I On też mówi: „Wystarczy ci mojej łaski…”

Do czego wzywa mnie Pan? Jakie wyzwania stawia przede mną na najbliższy czas?

2. Zaufanie.

Kiedy Bóg wkracza w nasze życie, czyni nowy porządek w naszej hierarchii wartości. Zmiana celów i priorytetów może budzić lekkie zamieszanie w naszym wnętrzu. Tego też doświadczyła Maryja. W jednej chwili zbudowany został nowy świat wartości, pełniejszy i bardziej prawdziwy, bo uczyniony ręką samego Pana Boga i na Nim położony, jak na fundamencie. Jeśli przyjmujemy na siebie odpowiedzialność wzięcia udziału w misji powierzonej nam przez Pana, otrzymamy też od Niego podpowiedź, jak to zadanie najlepiej wyko-nać. Mamy też, jak Maryja zapewnienie o Jego łasce i opiece: „moc Najwyższego cię ochroni…”

Serce człowieka, nawet tak czyste, jak serce Niepokalanej Maryi jest niezdolne samo z siebie do przyjęcia Boga. Ono drży przed ogromem doskonałości Stwórcy. Nie dziwmy się, gdy nasze serca drżą przed Panem. Albowiem Boże działanie przewyższa i przerasta człowieka, a przyjęcie Boga jest łaską. Mocą tej łaski Pan uspokaja serce człowieka. Jaka jest moja postawa wobec Boga? Co uległo zmianie w moim patrzeniu w czasie tych dni modlitwy?

3. Oto ja służebnica Pańska.

Przez swoją pełną zaufania i otwartości postawę, Maryja jest dla nas wzorem wiary. Pozwoliła, by Stwórca wszedł w jej plany tak, jak niegdyś wszedł w plany Abrahama. A z drugiej strony jej rozmowa z Archaniołem jest jakby powtórzeniem rozmowy między Ewą a Bogiem w Ogrodzie Eden. Maryja stała się nową Ewą, która nie poddaje się nieufności wobec Pana i pozostaje Mu posłuszna. Dzięki temu ma czynny udział we współpracy z Bogiem przy dziele zbawienia całej ludzkości. Czy widzę takie miejsca, takie sytuacje, w których Bóg zaprasza mnie do współpracy z Nim?

Rozmowa końcowa: Rozmawiać z Jezusem o tym, czego On oczekuje ode mnie.

 Damian Żak SJ