5 MAJA 2013
VI niedziela wielkanocna
(J 14,23-29)
Jezus powiedział do swoich uczniów: Jeśli Mnie kto miłuje, będzie zachowywał moją naukę, a Ojciec mój umiłuje go, i przyjdziemy do niego, i będziemy u niego przebywać. Kto Mnie nie miłuje, ten nie zachowuje słów moich. A nauka, którą słyszycie, nie jest moja, ale Tego, który Mnie posłał, Ojca. To wam powiedziałem przebywając wśród was. A Pocieszyciel, Duch Święty, którego Ojciec pośle w moim imieniu, On was wszystkiego nauczy i przypomni wam wszystko, co Ja wam powiedziałem. Pokój zostawiam wam, pokój mój daję wam. Nie tak jak daje świat, Ja wam daję. Niech się nie trwoży serce wasze ani się lęka. Słyszeliście, że wam powiedziałem: Odchodzę i przyjdę znów do was. Gdybyście Mnie miłowali, rozradowalibyście się, że idę do Ojca, bo Ojciec większy jest ode Mnie. A teraz powiedziałem wam o tym, zanim to nastąpi, abyście uwierzyli, gdy się to stanie.
Jezus powiedział do swoich uczniów: Jeśli Mnie kto miłuje, będzie zachowywał moją naukę, a Ojciec mój umiłuje go, i przyjdziemy do niego, i będziemy u niego przebywać. Kto Mnie nie miłuje, ten nie zachowuje słów moich. A nauka, którą słyszycie, nie jest moja, ale Tego, który Mnie posłał, Ojca. To wam powiedziałem przebywając wśród was. A Pocieszyciel, Duch Święty, którego Ojciec pośle w moim imieniu, On was wszystkiego nauczy i przypomni wam wszystko, co Ja wam powiedziałem. Pokój zostawiam wam, pokój mój daję wam. Nie tak jak daje świat, Ja wam daję. Niech się nie trwoży serce wasze ani się lęka. Słyszeliście, że wam powiedziałem: Odchodzę i przyjdę znów do was. Gdybyście Mnie miłowali, rozradowalibyście się, że idę do Ojca, bo Ojciec większy jest ode Mnie. A teraz powiedziałem wam o tym, zanim to nastąpi, abyście uwierzyli, gdy się to stanie.
a) Na początku medytacji warto odnaleźć się w Bożej obecności. Dobrze jest uświadomić sobie, że modlitwa jest czasem poświęconym Panu Bogu. Jest świętą przestrzenią, w której Stwórca spotyka się ze mną. W związku z tym mogę zostawić na boku wszystkie zbędne troski, to co mnie absorbuje, co zbyt mocno przykuwa moją uwagę i utrudnia skoncentrowanie się na Panu Bogu. Wzbudzę intencję, która będzie wyrażała pragnienie zwrócenia moich myśli, uczuć, mojego serca, rozumu i woli na to wyjątkowe spotkanie.
b) Prośba o właściwą intencję: Prosić Boga, Pana naszego, aby wszystkie moje zamiary, decyzje i czyny były skierowane w sposób czysty do służby i chwały Jego Boskiego Majestatu (CD 46). Proszę o to, by moje myśli, pragnienia i zamiary miały początek w Bogu, by były zakorzenione w Jego dobru i w Jego miłości. Proszę, by moje czyny przebiegały w zgodzie z wolą Najwyższego i by prowadziły mnie ku ostatecznemu celowi, ku niebu i spotkaniu ze Stwórcą.
d) Prośba o owoc medytacji: Prosić o
to czego chcę i pragnę (CD 48) Tutaj prosić o zdolność przyjęcia daru
miłości.
Punkt 1. Jeśli mnie kto miłuje, będzie zachowywał
moją naukę.
Jezus zawsze w swoim nauczaniu stawiał na miłość. Od niej
się wszystko zaczynało i na niej się wszystko kończyło. Przez cały czas próbuje
nam powiedzieć, że miłość to dar, na który nie można w żaden sposób zasłużyć,
po prostu trzeba go przyjąć i ucieszyć się nim. Błędne, ale niestety bardzo
ludzkie i częste jest myślenie typu „abym był kochany muszę na to zasłużyć,
zapracować”. On natomiast mówi, że kocha mnie już, teraz takim jaki jestem i
niczego nie muszę w sobie zmieniać. Dopiero pełne przyjęcie daru miłości może
spowodować, że człowiek chce się upodobnić do Darczyńcy, sam chce się stać
miłością, został nią obdarzony za darmo i dlatego sam chce obdarzać. Dar
miłości rodzi wdzięczność i pragnienie odwzajemnienia. A więc najpierw muszę
przyjąć miłość, a dopiero potem mogę stawiać sobie wyzwania, a do tego właśnie
miłość nas zaprasza. Prawdziwa miłość często nie przychodzi łatwo; nie jest
prosto przekraczać siebie i swoje ograniczenia. Jak to wygląda u mnie, czy nie
jest tak, że próbuje sobie zasłużyć na miłość Boga, spełniając jakieś
wymagania, które sam sobie wymyślam? Co mi przeszkadza w przyjęciu tego daru?
Jakie blokady we mnie i w mojej głowie?
Punkt 2. Pocieszyciel, Duch Święty on was wszystkiego nauczy.
Jezus odchodząc zostawia nam swojego Ducha, Pocieszyciela. Mówi, że Duch nauczy nas wszystkiego i wszystko przypomni. Każdego dnia i w każdym momencie Duch Święty chce mnie dotykać swoją łaską, bym poznawał świat, siebie i ludzi wokół mnie takimi jakimi są. Jednym słowem chce mnie uczyć prawdy o świecie, sobie i ludziach. Jednocześnie nie pozwala mi zapomnieć o tym, czego się nauczyłem, co doświadczyłem, czuwa nad tym, by słowa Jezusa były we mnie żywe. Czego się nauczyłem od Niego w ostatnim czasie, o czym On mi przypomniał, przed czym przestrzegł, od czego powstrzymał? Gdzie byłem oporny, nie pozwalałem Mu działać?
Punkt 3. Pokój mój daje wam.
Czytając Ewangelię widzimy Jezusa wystawionego na różne sytuacje w tym ciągłe prowokacje ze strony żydów, niezrozumienie wśród ludzi, złe odczytanie misji jaką ma do spełnienia przez uczniów, itd. Jezus jednak w żadnej z tych sytuacji nie traci wewnętrznego pokoju, nie zniechęca się. Choć cały czas lawiruje na krawędzi i czasami zdarza Mu się wypowiedzieć kilka ostrych słów, jednak nigdy na nikogo się nie obraża, każdemu daje kolejną szansę. Jak zachować pokój wewnętrzny, kiedy wokół mnie szaleje burza? Jak pozostać spokojnym, gdy czasami mam wrażenie że wszystko i wszyscy wokół mnie sprzysięgli się, by dzień się nie udał i by zepsuć mi humor? Zapytaj Jezusa o to, jak Jemu udawało się to robić, skąd czerpał siłę.
Rozmowa końcowa. Porozmawiaj z Jezusem jak z przyjacielem, o tym co przyniosła ta medytacja.
Michał Masłowski SJ
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz