19 MAJA 2013
Niedziela Zesłania Ducha Świętego
J 20,19-23)
Wieczorem w dniu Zmartwychwstania, tam gdzie przebywali uczniowie, gdy drzwi były zamknięte z obawy przed Żydami, przyszedł Jezus, stanął pośrodku i rzekł do nich: Pokój wam! A to powiedziawszy, pokazał im ręce i bok. Uradowali się zatem uczniowie ujrzawszy Pana. A Jezus znowu rzekł do nich: Pokój wam! Jak Ojciec Mnie posłał, tak i Ja was posyłam. Po tych słowach tchnął na nich i powiedział im: Weźmijcie Ducha Świętego! Którym odpuścicie grzechy, są im odpuszczone, a którym zatrzymacie, są im zatrzymane.
Wieczorem w dniu Zmartwychwstania, tam gdzie przebywali uczniowie, gdy drzwi były zamknięte z obawy przed Żydami, przyszedł Jezus, stanął pośrodku i rzekł do nich: Pokój wam! A to powiedziawszy, pokazał im ręce i bok. Uradowali się zatem uczniowie ujrzawszy Pana. A Jezus znowu rzekł do nich: Pokój wam! Jak Ojciec Mnie posłał, tak i Ja was posyłam. Po tych słowach tchnął na nich i powiedział im: Weźmijcie Ducha Świętego! Którym odpuścicie grzechy, są im odpuszczone, a którym zatrzymacie, są im zatrzymane.
Wieczorem w dniu Zmartwychwstania, tam gdzie przebywali uczniowie, gdy drzwi były zamknięte z obawy przed Żydami, przyszedł Jezus, stanął pośrodku i rzekł do nich: Pokój wam! A to powiedziawszy, pokazał im ręce i bok.
Jezus ukazuje się uczniom zaraz po swoim zmartwychwstaniu relacjonuje ewangelista. Pomimo zamkniętych drzwi Jezus spotyka się ze swoimi przyjaciółmi. Staje wobec nich ze słowem pełnym pokoju i nadziei a następnie pokazuje rany jakie pozostały po męce i śmierci. Oto przesłanie Zmartwychwstałego: pokój zrodzony w cierpieniu. Nie byłoby zmartwychwstania gdyby nie było wcześniej śmierci, a pokój którym obdarza swych uczniów ma swoją wartość jedynie w jego śmierci i zmartwychwstaniu. Pierwszym darem zmartwychwstałego Pana jest więc pokój, który całkowicie przekracza wszelki lęk i obawę.
Popatrz na siebie, jak często siedzisz zamknięty przed światem, drugim człowiekiem, samym sobą. Różne są sposoby zamykania się przed światem, który jakże często wydaje się być wrogi. Jezus nie otworzył drzwi, a mógł to zrobić. Wydaje się, że chciał obdarzyć uczniów najpierw pokojem, aby ci, sami chcieli i mogli otworzyć drzwi, które zamknęli w godzinie niepewności i trwogi przed światem.
Po tych słowach tchnął na nich i powiedział im: Weźmijcie Ducha Świętego! Którym odpuścicie grzechy, są im odpuszczone, a którym zatrzymacie, są im zatrzymane.
Uczniowi zdają się milczeć, nie dyskutują z Jezusem. Nie dopytują o szczegóły. Kolejnym darem ofiarowanym uczniom jest sam Duch Święty. Wraz z Duchem uczniowie otrzymują następnie trzeci dar, władzę odpuszczania grzechów.
Na różne sposoby interpretuje się stwierdzenie Jana, który używa tajemniczego sformułowania: „tchnął na nich”. Odnosząc to wydarzenie do opisu stworzenia człowieka w raju, kiedy to Bóg „tchnął” w Edenie Ducha dzięki któremu pierwszy człowiek Adam „ożył” i stał się duszą żyjącą (Rdz 2, 4-7) odkrywamy, że Wieczernik jest miejscem ponownego nowego stworzenia, staje się nowym Edenem. Chrystus zmartwychwstał, a poprzez Ducha również uczniowie muszą przebudzić się ze „snu” niepewności i poczucia zagubienia, wieczernik jest ich pierwszym zmartwychwstaniem, to co było minęło, w wieczerniku wszystko staje się nowe.
Popatrz na siebie, na swoje życie, czy jesteś gotów świadczyć na rzecz Zmartwychwstałego? Odpuszczać grzechy w sensie ogólnym (szerokim) oznacza posługę jednania ludzi z Bogiem. Odpuszczając grzechy uczniowie będą głosić miłość Bożą, która wyraża się w przebaczeniu. Drzwi muszą zostać otworzone, aby miłość mogła się rozlać na świat.
Czy jesteś gotowy przyjąć Ducha? Stare responsorium Jutrzni Zesłania Ducha Świętego wyraża piękną myśl: Przybył Boski ogień, który nie pali, lecz oświeca, nie niszczy, ale lśni; znalazł serca uczniów jak czyste naczynia i rozdał charyzmatów dary.
Pytaj się w modlitwie, czy jesteś gotów otworzyć się na działanie Ducha?
Na koniec modlitwy: Dziękuj Bogu za otrzymane łaski.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz